Van Dalian naar Beijing - 29 juli 2008
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Annis
30 Juli 2008 | China, Beijing
De hal van het hotel was helemaal vol met koffers. De bussen vertrekken in 3 shiften naar Beijing, met een kwartier tijdsmarge. Om beurten worden de busnummers genoemd, de passagiers kunnen zich melden met hun koffers. Een kwartier later dan gepland, voor ons 07.00 uur vertrekt onze bus. Om uit Dalian te komen valt het gelukkig mee. Het verkeer in de tegengestelde richting heeft meer moeite om de stad in te komen.
Van Dalian naar Beijing is het kleine 750 km rijden. Selma (onze reisleidster) verwacht dat we tegen 19.00 uur in ons hotel zullen zijn. De rijksweg waarop we rijden is de langste in Noord China. Een heel mooie 8-baansweg. Onze eerste pi(s)tsstop is na 2 en een half uur. Ruim opgezette stopplaats met een supermarkt, restaurantje en zeer ruime toiletten. Vijf sterren toiletten, volgens onze Chinese gids Mody.
Na een uur rijden begint het te regenen, terug in de bus krijgen we onze lunchpakket uitgereikt. De volgende stop wordt onze lunch-stop.
Het lunchpakket bestaat uit witbrood zonder korstjes met gebakken ei en een stuk ‘een soort’ Groninger koek.
Niet te eten !
Als we bij de provinciale grensovergang komen, verandert onze min of meer eentonige busreis opeens in een spannend avontuur.
Met het naderen van de Olympische spelen, worden de persoonscontroles strenger en strenger. Vooral voor de buitenlanders. Onze bussen moeten allemaal aan een strenge controle onderwerpen. Kunnen jullie dat voorstellen? 11 bussen, ongeveer 626 personen, heleboel mannen in uniform, die alles in de gaten houden..... wauw .... Per bus worden de paspoorten ingezameld en vergeleken met de namenlijst. Sommige wandelaars staan wel op de namenlijst maar zijn niet in de bussen, ze zijn met 2-daagse excursie naar Xi’an.
Bij de controles, moet alles geregistreerd worden en natuurlijk gaat het allemaal op z'n Aziatisch erg traag....... Zowel de Nederlandse als de Chinese medewerkers van Oad lopen heen en weer te stressen.
Na meer dan een uur vertraging, mogen we dan eindelijk verder rijden. Dat hebben we te danken aan de ‘hoge baas’ van de Chinese OAD vertegenwoordiger. Met 3 man sterk moeten ze naar het politiebureau gaan en een verklaring ondertekenen.
Met een politie escorte rijden we in een kolonne de laatste 100 km naar ons hotel: Fu An Palace in The Grand Epoch City (Beijin).
’s Avonds na ons diner hebben we genoten van de spetterende buitenlucht- welkomstshow.
Behalve Chinese dansers en muzikanten, zijn ook Spaanse en Braziliaanse dansers van de partij .......... het avontuur van enkele uren geleden zijn we hiermee dan heel snel vergeten !
Tot gauw.....
Van Dalian naar Beijing is het kleine 750 km rijden. Selma (onze reisleidster) verwacht dat we tegen 19.00 uur in ons hotel zullen zijn. De rijksweg waarop we rijden is de langste in Noord China. Een heel mooie 8-baansweg. Onze eerste pi(s)tsstop is na 2 en een half uur. Ruim opgezette stopplaats met een supermarkt, restaurantje en zeer ruime toiletten. Vijf sterren toiletten, volgens onze Chinese gids Mody.
Na een uur rijden begint het te regenen, terug in de bus krijgen we onze lunchpakket uitgereikt. De volgende stop wordt onze lunch-stop.
Het lunchpakket bestaat uit witbrood zonder korstjes met gebakken ei en een stuk ‘een soort’ Groninger koek.
Niet te eten !
Als we bij de provinciale grensovergang komen, verandert onze min of meer eentonige busreis opeens in een spannend avontuur.
Met het naderen van de Olympische spelen, worden de persoonscontroles strenger en strenger. Vooral voor de buitenlanders. Onze bussen moeten allemaal aan een strenge controle onderwerpen. Kunnen jullie dat voorstellen? 11 bussen, ongeveer 626 personen, heleboel mannen in uniform, die alles in de gaten houden..... wauw .... Per bus worden de paspoorten ingezameld en vergeleken met de namenlijst. Sommige wandelaars staan wel op de namenlijst maar zijn niet in de bussen, ze zijn met 2-daagse excursie naar Xi’an.
Bij de controles, moet alles geregistreerd worden en natuurlijk gaat het allemaal op z'n Aziatisch erg traag....... Zowel de Nederlandse als de Chinese medewerkers van Oad lopen heen en weer te stressen.
Na meer dan een uur vertraging, mogen we dan eindelijk verder rijden. Dat hebben we te danken aan de ‘hoge baas’ van de Chinese OAD vertegenwoordiger. Met 3 man sterk moeten ze naar het politiebureau gaan en een verklaring ondertekenen.
Met een politie escorte rijden we in een kolonne de laatste 100 km naar ons hotel: Fu An Palace in The Grand Epoch City (Beijin).
’s Avonds na ons diner hebben we genoten van de spetterende buitenlucht- welkomstshow.
Behalve Chinese dansers en muzikanten, zijn ook Spaanse en Braziliaanse dansers van de partij .......... het avontuur van enkele uren geleden zijn we hiermee dan heel snel vergeten !
Tot gauw.....
-
31 Juli 2008 - 15:54
Christel & Willem:
heel veel liefs en kusjes van ons uit Heerhugowaard. Geniet van jullie reis. En Tjak, hoop dat je weer bent opgeknapt! Is wel vervelend tijdstip om ziek te zijn he? Wandel ze en we blijven jullie berichten volgen... Veel plezier -
02 Augustus 2008 - 08:56
Bongso:
Hallo wandelaars,
Tja dat wandelen is natuurlijk bijzaak. De entourage er omheen is natuurlijk veel spannender. Want jullie ervaren wandelaars.....blik op oneindig en lopen maar. Alsof het niets is. En ook ik hoop dat Tjak al iets beter is, maar ja die kan volgens mij tandenpoetsen, ziek zijn, tussendoor naar de dokter en een visje eten en ook nog internetbankieren onder het wandelen door. Maar wat een belevenissen allemaal weer. Hartstikke leuk, groetjes van bongso en de vrouwen. -
02 Augustus 2008 - 09:00
Bongso:
en trouwens, weten jullie zeker dat Tjak was achter gebleven? volgens mij had hij die muur al 3 x heen en weer afgelopen....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
